Nazwa Pokrzywnica pochodzi od bujnie rosnącego zielska i pokrzyw, które z daleka rzucały się w oczy. Wieś otoczona była lasami i moczarami. Już od bardzo dawna w skład miejscowości wchodziła wieś Pokrzywnica (Nesselwitz) i majątek Serwatków (Buttermilchhof) Po dzień dzisiejszy zachowały się te nazwy.

Pierwsze nazwy miejscowości zanotowane w starych kronikach to: Pokrzywnica, w 1471 roku Pokriwnitz i w 1532 roku Pokrsisnitze. Wieś powstała około roku 1241, kiedy naród Mongołów napadł na Śląsk. Pierwsza wzmianka o wsi pojawiła się w roku 1285, natomiast pierwszy wpis do kronik datuje się na rok 1355, kiedy to Koźle było pod panowaniem Herzoga von Ols. Od drugiej połowy XV wieku do roku 1812 Pokrzywnica należała do tzw. Państwa Kozielskiego i dzieliła tym samym jego losy i stosunki własnościowe na przestrzeni wieków.

Pierwszym znanym z dokumentów właścicielem Pokrzywnicy był w 1411 roku Herzog Konrad III. Właściciel ten potwierdził przynależność Pokrzywnicy Bractwu Mieczko&Marenz z Twardawy. Bractwo podarowało wieś Hrabinie von Nesselwitz, która jednak w roku 1496 zrzekła się przed starostą kozielskim wszelkich praw do tych ziem. W roku 1509 Pokrzywnicę i Koźle kupił książę von Opeln. Natomiast już w 1513 roku jego syn zrzeka się wszelkich praw do tych ziem. W 1532 wieś liczyła 20 kmieci z rodzinami, którzy byli zwolnieni z płacenia daniny. W roku 1557 cesarz Ferdynand przekazał Pokrzywnicę Dietrichowi von Muhlheim zu Pleswitz, który był wtedy Komendantem Garnizonowym Koźla, na cztery lata. To właśnie wtedy Garnizon Kozielski na terenach leżących od południowej strony wsi utworzył poligon, na którym ćwiczyli żołnierskie rzemiosło żołnierze Garnizonu Kozielskiego (warto w tym miejscu nadmienić, iż poligon z małymi przerwami funkcjonował do połowy lat 90-tych XX wieku. Definitywny koniec poligonu nastał po wielkiej powodzi 1997 roku, czego następstwem było zamkniecie jednostki wojskowej w Koźlu).

W 1558 roku Otto von Zeidlitz wykupił od niego całą wieś Pokrzywnica. Freiherr Wilhelm von Oppersdorf w 1590 roku podarował Pokrzywnicę i Serwatków swojej żonie. W roku 1616 we wsi został zbudowany most, aby przez niego przejechać należało uiścić opłatę. Dzięki temu wieś miała pieniądze na swoje utrzymanie. W późniejszym okresie następowały kilkakrotnie zmiany właścicieli. Na początku wojny trzydziestoletniej Koźle i Pokrzywnicę kupił Andreas von Kochitzki. Był on żołnierzem, jednak z powodu dezercji z wojska jego włości zostały skonfiskowane. W czasie wojny trzydziestoletniej (1618-1648) wioska i należący do niej folwark Serwatków były często plądrowane przez przeciągających przez Pokrzywnicę żołnierzy i zostały prawie całkowicie zniszczone. To właśnie z tego okresu pochodzą takie nazwy jak Szwedzka Droga w lesie oraz dwie kapliczki. Jedna znajduje się przy wjeździe na poligon a druga na rogu lasu od strony Dobieszowic. W ten właśnie sposób wojska szwedzkie zaznaczały miejsca pochówku swoich żołnierzy, którzy w czasie wojny trzydziestoletniej byli dziesiątkowani zarówno przez głód jak i zarazy.Najprawdopodobniej początki cmentarza parafialnego w Pokrzywnicy są związane z tymi wydarzeniami, gdyż do końca II Wojny Światowej na pokrzywnicki cmentarz mówiono Schwedenschanze.

W 1645 roku Koźle i jego okolice zostały przyłączone do Polski. W 1646 roku miejscowość liczyła 15 kmieci i 10 zagrodników wraz z rodzinami. W 1666 roku Koźle i Pokrzywnica wróciły pod panowanie cesarza, wtedy też wieś musiała płacić cesarzowi daninę w wysokości 110 talarów i 8 groszy. W 1735 roku wieś należała do hrabiego Pletenberg. Według rejestru osobowego tzw. Państwa Kozielskiego Pokrzywnica w czerwcu 1735 roku liczyła 216 mieszkańców w tym 15 kmieci, 10 zagrodników, 1 chałupnika i 8 parobków z rodzinami. Według podań już w roku 1740 we wsi znajdowała się drewniana kapliczka p.w. Św. Sebastiana.